We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Ό​π​ω​ς α​λ​λ​ά​ζ​ο​υ​ν οι ε​π​ο​χ​έ​ς [2014]

by Μ3ΜΦ1Σ

/
1.
Ονειρεύομαι δυο όμορφες στιγμές που όμως δεν έρχονται- δεν έρχονται Και ερωτεύομαι δυο άτυχες ζωές που καταστρέφονται- καταστρέφονται Γιατί παίζουν και δεν ξέρουν τι γυρεύουν και τι εύχονται- και τι εύχονται Ταξιδεύουνε μαζί πίσω απ' τον ήλιο κι αναφλέγονται -- αναφλέγονται -γι' αυτό εγώ μια μέρα θα σε κλέψω να μη δεις αυτή τη μαύρη αλήθεια που μας στέρησε το φως και ίσως μια μέρα να επιστρέψουμε χωρίς καμία βοήθεια για να γίνουμε Θεός παραδίνομαι σε ξένες αναμνήσεις που μου μοιάζουνε -- μου μοιάζουνε και μπερδεύομαι σε όμορφες αισθήσεις που μοιράζονται -- μοιράζονται
2.
Όσα κι αν έχω κάνει, λες δεν είναι αρκετά, πες μου αν είναι λάθη, πες μου αν είναι περιττά Ίσως καταλαβαίνεις , όταν με συναντάς, σαν κάνεις πως δεν βλέπεις και κρυφά χαμογελάς Όσα κι αν έχω να πω, θα 'μαι μια ζωή εδώ, να μετράω όσα ξέχασες Και ίσως να είναι γραφτό, μόνος κόντρα στον καιρό, να φυλάω όσα έχασες Όσα κι αν έχω κρύψει λόγια μέσα μου βαθιά, σα παιδί θα τρέχω με τα χέρια μου ανοιχτά Βλέπω το πρόσωπο σου με τα μάτια μου κλειστά, πες μου αν νοιώθεις κάτι, πες μου αν είναι πια αργά Σαν μαύρο σύννεφο εγώ, στο γαλάζιο σου ουρανό, θα σκορπάω όσα πέταξες Ρίχνω στα κύματα εδώ, στον απέραντο βυθό, να φυλάει όσα έχασες
3.
Είμαστε πλασμένοι από κομμάτια ξεχασμένων ευχών και διαλυμένων σπιτιών , Είμαστε φτιαγμένοι από κομμάτια ραγισμένων καρδιών και παιδικών ψυχών γίνε για λίγο η αφορμή Για μια στιγμή – σ’ αυτό που οι άλλοι λεν ζωή - έλα να δώσουμε μορφή – πριν μας δούνε Εγώ και συ – καθώς γινόμαστε βροχή -γελώντας πέφτουμε μαζί – πριν χαθούμε Είμαστε πλασμένοι από κομμάτια ανοιγμένων πληγών και ορκισμένων εχθρών, Είμαστε φτιαγμένοι από κομμάτια ραγισμένων πλευρών και παιδικών λαθών
4.
Τα πιο μεγάλα κύματα μονάχα ταξιδεύουν Και όσοι τα ονειρεύτηκαν μάταια τα καρτερούν Τα πιο θλιμμένα πρωινά είναι αυτά που θα ‘ρθουν Σε όσους τα φοβήθηκαν πικρό φιλί κερνούν Aνάμεσα μου λες σ’ αυτό που είμαι και που θες Χρόνια θα παρεμβάλλονται αιώνες και εποχές Aνάμεσα μου λες στο αύριο και το χθες Θα υπάρχει ένα σήμερα γεμάτο ενοχές Τα πιο σφιγμένα βλέφαρα αυτά μόνο γνωρίζουν Λόγια που τόσο θέλησαν μα ντράπηκαν να βγουν Τα πιο αθώα ψέματα στα μάτια σε κοιτάζουν Και όσοι μαζί τους ξαγρυπνούν μαθαίνουν να αγαπούν
5.
Τίποτα στη ζωή αυτή ποτέ δεν ήρθε εύκολα Ακόμα και τα πιο απλά θέλαν κατάρες και απειλές Πάντοτε πλήρωνα διπλά, ακόμα και για όσα δεν έφταιγα Και άλλαζα τις παρέες μου, όπως αλλάζουν οι εποχές Τίποτα στη ζωή αυτή ποτέ δεν ήρθε γρήγορα Ακόμα και την ήλιο εδώ έχει ξεχάσει ο θεός Τα πιο γλυκά μας μυστικά θα παραμένουνε ανείπωτα Μα όσο τριγύρω έχει σκοτάδι, εγώ θα γίνομαι το φως
6.
Έχω μια αγάπη σκληρή, και μια καρδία από ασήμι Που δεν ξέρει γιατί, ό,τι αγαπάω μ’ αφήνει Έχω μια αγάπη σκληρή, να με κρατά όταν πέφτω Να ξυπνά το πρωί και να με βλέπει να φεύγω Έχω μια αγάπη σκληρή, που δεν μιλάει για σένα σε μια σχέση λειψή, που μου θυμίζει εμένα Έχω μια αγάπη σκληρή, και δυο ανόητους φίλους Που μου λένε η ζωή, κυλάει κάνοντας κύκλους Σα παγετώνες λιώνουμε μαζί, Σαν κομήτες πέφτουμε στη γη Σαν μετάξι και άγριο μαλλί , μαύρος ήλιος και γλυκιά βροχή Κι όπως θα αλλάζουμε μορφή – θα ναι μια μέρα σαν κι αυτή όλα θα μοιάζουν με γιορτή - θα ναι μια μέρα σαν κι αυτή Έχω μια αγάπη σκληρή, σε ένα κρυμμένο πλανήτη Που μου πως θα ‘ρθει, μόλις της πω ότι μου λείπει Έχω μια αγάπη σκληρή, που με αφήνει μονάχο Σε μια πόλη τυφλή, που με φοβάται σαν δράκο Έχω μια αγάπη σκληρή, να μου μιλάει σαν ξένο Να μου δίνει ζωή, για να με δει να πεθαίνω Έχω μια αγάπη σκληρή, να μου ζητάει βοήθεια Κι όταν είμαι εκεί να μη μου λέει την αλήθεια
7.
Τα λόγια μου αυτά είναι απειλή, γι όσα θα 'ρθουν Για όσους λόγο δεν έχουνε βρει, για να υπάρχουν Είμαι λεν κακιά επιρροή, και δεν με θέλουν Οι γείτονες μου όλοι είναι νεκροί, μα δεν το ξέρουν Πες μου όσοι ζούνε σαν σκιές σ'αυτήν την άδεια πόλη - πώς μπορούν να νιώθουν μόνοι? Πες μου αν τους αγάπησαν πολλοί,κι αν τους μισήσαν όλοι -- πώς μπορούν να νιώθουν μόνοι? Ξέρω ανθρώπους που είναι ζωντανοί , χωρίς να ζούνε Κι άλλους πάλι που έχουνε ακοή, μα δεν ακούνε Τα λόγια μου αυτά είναι απειλή, τους ενοχλούνε Στο ίδιο ψέμα μέσα έχουν κρυφτεί,και υπνοβατούνε
8.
Όσες φορές είμαι ό,τι δείχνω, σχεδόν ποτέ δεν παίρνω ό,τι δίνω Χαμογελάω και παραδίνομαι Τί κυνηγάω πλέον δεν ξέρω , ούτε με νοιάζει αν τα καταφέρω Χαμογελάω και παραφέρομαι Φαιά ουσία τζάμπα ξοδεύω, χωρίς σκοπό έρχομαι – φεύγω Χαμογελάω και ονειρεύομαι Σαν την σκιά πίσω σου τρέχω, μου το χες πει πως δεν θα σε έχω Χαμογελάω και καταστρέφομαι Πέλαγα και άγριοι ποταμοί / πάλι ξεχύνονται μαζί πάλι ξεχύνονται μαζί /απ’των ματιών σου την πηγή Μα από την άρνηση που ζω, ήθελα μόνο, μόνο να σου πω Ήθελα μόνο να σου πω , δεν βρήκα τρόπο για να σ’αγαπώ.
9.
Γύρνα πίσω γιατί οι άνεμοι που σε σπρώχνουνε -που σε σπρώχνουνε είναι τυφλοί Γιατί έμαθα ότι οι άσωτοι που σε δέχτηκαν - που σε δέχτηκαν είναι νεκροί Γύρνα πίσω γιατί όλοι οι φίλοι που σε λάτρεψαν - που σε λάτρεψαν γίναν εχθροί Γιατί έμαθα ότι η νέα γη που σου έταξαν -που σου έταξαν είναι νησί Γύρω πέφτει όλο το φως του κόσμου, και η πιο όμορφη σκιά, ο θυμός μου ο πιο λάθος δρόμος, ο δικός μου σε περίμενα να 'ρθεις Γύρω πέφτει όλο το φως του κόσμου, και η πιο άγρια φωτιά, οδηγός μου ο πιο λάθος τρόπος, ο εαυτός μου, μα ονειρεύεσαι- δεν ζεις. Γύρνα πίσω γιατί η διαδρομή πάνω στο χάρτη σου - πάνω στο χάρτη σου έχει σβηστεί Γιατί έμαθα ότι αυτά που μοιάζαν με εμπόδια - με εμπόδια έχουν χαθεί Γύρνα πίσω γιατί ευτυχώς όσους σε νοιάζονται - όσους σε νοιάζονται τους έχεις βρει Γιατί όλα αυτά που εύχεσαι να ξημερώσουνε - να ξημερώσουνε δεν είσαι εσύ
10.
Θα ρθει μια μέρα που θα έχω φίλο το Θεό Θα ξεχωρίζω το λάθος από το σωστό Και ίσως έτσι βρω για λίγο τον παλιό μου εαυτό Που όλο μου λέει: ει κάνε υπομονή Και μην ορμάς στο κόκκινο πανί Όσο κι αν το λέει η καρδιά σου Πες μου για μένα πότε θα ρθει εκείνη η μέρα ξανά Θα ρθει μια μέρα που δεν θα έχω ανάγκη να σωθώ Θα βρω το δρόμο τον πιο σύντομο για τον γκρεμό Δεν θα με νοιάζει αν θα με βρούνε ή αν θα κρυφτώ Αν θε να ζήσω, αν θα πεθάνω ή αν χαθώ
11.
όσοι την αλήθεια δουν πάντα θα απορούν τί φταίει στα όνειρα τους κατοικούν και ξυπνάνε τελευταίοι εκεί μαθαίνουν να αγαπούν εκεί κανείς κρυφά δεν κλαίει το βάρος του ουρανού ξεχνούν γιατί η ψυχή τους επιπλέει τον κάτω κόσμο αγνοούν και την φωνή που όλο τους λέει πως όσοι ευτυχισμένοι ζουν θα πεθαίνουν πάντα νέοι θέλω να μην ανησυχείς για όσα δεν πρόλαβες να πεις θέλω να μην ανησυχείς ξέρεις δεν φταίξαμε εμείς

credits

released September 30, 2014

license

all rights reserved

tags

about

Μ3ΜΦ1Σ Thessaloniki, Greece

Alkis Kehagias - Vocals
Joe F.K. - Guitars/Backing vocals
Stelios Pliakas - Guitars
Dimitris Oikonomou - Bass
Apostolos Mousias - Drums

contact / help

Contact Μ3ΜΦ1Σ

Streaming and
Download help

Shipping and returns

Redeem code

Report this album or account

If you like Μ3ΜΦ1Σ, you may also like: